Doświadczenie to wiąże się nie tylko z utratą statusu społecznego, wykluczeniem z wielu obszarów życia, większą zależnością od ludzi i instytucji, ale także z kryzysem więzi i zaufania, który rozgrywa się również wewnątrz rodziny.
Na podstawie zbieranych od pacjentów, członków rodzin i pracowników zatrudnionych w opiece psychiatrycznej informacji, dotyczących subiektywnego poczucia dyskryminacji, wyłoniono cztery obszary piętna:
Każdy z tych obszarów znajduje nowe naświetlenie w kontekście problemu pracy i zatrudnienia, stanowiącego jeden z kluczowych aspektów kwestii społecznego włączania osób po przebytym kryzysie psychicznym. Piętno choroby psychicznej może być odczuwane bardzo dotkliwie także przez rodzinę chorego. Warto podkreślić, że w licznych przypadkach ciężar opieki nad przewlekle chorującym dorosłym synem lub dorosłą córką spada na rodziców, a zwłaszcza na matkę. To ona niesie brzemię choroby dziecka i odczuwa „piętno przeniesione”.
Pamiętaj!
Większe poczucie brzemienia choroby to bardziej negatywna postawa wobec leczenia, większe problemy w kontaktach terapeutycznych, rzadsze korzystanie z usług medycznych oraz większe ryzyko nawrotu.