Inicjatywy Janssen - Życie ze schizofrenią
Wpływ choroby na życie rodziny
Pojawienie się w rodzinie schizofrenii czy innej ciężkiej przewlekłej choroby burzy jej dotychczasowy porządek. Psychoza i jej konsekwencje wywołują w rodzinie szereg reakcji emocjonalnych i wiele problemów organizacyjnych
Każda poważna choroba, która pojawia się u członka rodziny, a jest chorobą przewlekłą, wymagającą stałego leczenia, z nawracającymi zaostrzeniami pomimo stosowania się do zaleceń, łączącą się z ryzykiem hospitalizacji oraz inwalidyzacji, jest nagłą zmianą sytuacji całej rodziny i akceptacja stanu rzeczy wymaga czasu. Trudniej zaakceptować rozpoznanie poważnej choroby psychicznej niż ciężkiej choroby somatycznej (poza nowotworem), np. cukrzycy typu 1.
Powoduje to u opiekunów osób chorych zjawisko depresji związanej z poczuciem straty dotychczasowego obrazu chorego członka rodziny, zbliżone do reakcji żałoby, a także – przy przewlekłości schizofrenii – reakcje zbliżone do zespołu wypalenia zawodowego z przejściem do zrutynizowanych zachowań i emocji.
Warto wiedzieć, że ...
W obecnej dekadzie obserwacje na temat wpływu choroby na rodzinę i bliskich osoby chorej ogniskują wokół problematyki dystresu u członków rodzin, zwykle związanego z ciężkością i przewlekłością objawów, niekorzystnym rokowaniem, a także objawami ubocznymi po lekach przeciwpsychotycznych.
Pamiętaj!
To jednak rodzina i jej członkowie mają olbrzymi, a często decydujący wpływ na dalszy przebieg schizofrenii i mogą stać się najlepszymi sojusznikami w powrocie do zdrowia osoby chorującej.
Zachowanie osób bliskich, sposób i treść komunikacji, a nawet sama obecność przy osobie leczonej mają istotny wpływ na postawę osoby chorej. Dlatego niezmiernie ważne jest zdobycie jak największej wiedzy na temat choroby i metod terapeutycznych. Informacje takie można uzyskać z różnych źródeł: broszur otrzymanych od lekarza, internetu, specjalnych programów psychoedukacyjnych dedykowanych chorym i ich rodzinom, organizowanych w jednostkach służby zdrowia. Zdobyte informacje zawsze warto przedyskutować z lekarzem prowadzącym terapię.